Keluaran Dalam Negara Kasar (KDNK) merupakan jumlah monetari atau nilai pasaran untuk semua barangan dan perkhidmatan siap yang dikeluarkan dalam sesebuah negara mengikut tempoh tertentu. Sebagai satu ukuran meluas bagi jumlah pengeluaran dalam negara, ia merupakan kad skor komprehensif untuk kesihatan ekonomi sebuah negara.
KDNK ialah alat utama yang membimbing pembuat dasar, pelabur dan perniagaan apabila membuat keputusan strategik. Pengiraan KDNK negara merangkumi semua penggunaan swasta dan awam, serta perbelanjaan kerajaan, pelaburan, tambahan kepada inventori swasta, kos pembinaan berbayar dan keseimbangan perdagangan asing (eksport ditambahkan pada nilai dan import ditolak). Data KDNK biasanya dikeluarkan dalam bentuk peratus oleh Jabatan Perangkaan Negara. Kebanyakan negara mengeluarkan data KDNK pada setiap bulan dan suku tahun.
KDNK boleh dikira secara nominal atau sebenar, cara sebenar mengambil kira inflasi. Tetapi KDNK sebenar lebih kerap digunakan kerana ia merupakan kaedah terbaik untuk menyatakan prestasi ekonomi jangka panjang sesebuah negara. Institut-institut kerajaan seperti Rizab Persekutuan AS, menggunakan kadar pertumbuhan dan statistik KDNK yang lain dalam proses membuat keputusan mereka apabila menentukan jenis dasar monetari.
Bilakah KDNK sesebuah negara naik dan bila ia jatuh?
Di antara semua komponen yang membentuk KDNK sesebuah negara, penting untuk memerhatikan keseimbangan perdagangan asing. Jika jumlah nilai barangan dan perkhidmatan yang dijual oleh pengeluar dalam negara kepada negara-negara asing melebihi jumlah nilai barangan dan perkhidmatan yang dibeli oleh pengguna dalam negara, maka terdapat lebihan perdagangan. Dalam situasi tersebut, KDNK negara cenderung untuk berkembang.
Jika situasi berlawanan berlaku – jika amaun yang dibelanjakan oleh pengguna dalam negara untuk produk-produk asing melebihi jumlah amaun yang boleh dijual oleh pengeluar dalam negara kepada pengguna asing – ini dipanggil defisit perdagangan. Dalam situasi tersebut, KDNK negara cenderung untuk menurun.
Bagaimana cara untuk membaca data KDNK?
Data KDNK hendaklah dinilai pada dua peringkat. Peringkat pertama adalah untuk menganggarkan KDNK setiap bulan, setiap suku tahun. Peringkat kedua adalah membandingkan nilai sebenar dengan nilai ramalan.
Secara umum, jika kadar pertumbuhan perlahan, bank-bank pusat sesebuah negara boleh menggunakan dasar monetari yang longgar untuk merangsang ekonomi. Jika kadar pertumbuhan naik, bank pusat boleh menggunakan dasar monetari yang agresif untuk menghalang inflasi (perkara yang berlaku sekarang di kebanyakan negara).
Jika nilai sebenar lebih baik daripada jangkaan, ia biasanya positif untuk pasaran saham dan mata wang sesebuah negara. Sebaliknya, jika nilai sebenar teruk daripada jangkaan, ia negatif.
Mari lihat contoh yang kukuh. Laporan KDNK bulanan telah dikeluarkan di Great Britain pada hari Selasa (13 Julai). Data menunjukkan yang ekonomi UK naik sebanyak 0.5% pada bulan lepas. Ramalan penganalisis menurun sebanyak 0.2%. Pertama sekali, pertumbuhan ekonomi sebanyak 0.5% telah bertindih dengan penurunan selama tiga bulan sebelumnya. Kedua – data sebenar adalah lebih baik daripada jangkaan. Akibatnya, sebut harga GBP/USD bertindak balas dengan pertumbuhan pada masa penerbitan berita. Sudah tentu berita sering dimanipulasikan, tetapi data ekonomi sebenar akan sentiasa menunjukkan arah sebenar instrumen kewangan dalam jangka masa sederhana.
